واتساپ
آفر تورهای خارجی
تور شیراز و تخت جمشید
تور عشایر
تور مشهد
تور هرمز، قشم و جنوب کشور

فرش قشقایی دستبافت ،صنایع دستی عشایر با شیدرخ تراول

فرش دستبافت قشقایی،هنر بی نظیر عشایر قشقایی با شیدرخ تراول  هنر اصیل فرش بافی را می توان آمیزه ای از هنر، تلاش و عشق زنان عشایر دانست چراکه از هیچ نقشه و طرحی الگو نمی گیرد و تنها چیزی که دستان زنان را در میان تار و پود فرش به حرکت در می آورد عشق است و قوه تخیل! آنان با ایده گرفتن از آداب و رسوم و سنن گذشتگان خود طرح هایی را روی فرش خلق می کنند که گویی روح زندگی در آنها جاریست... در ادامه با شیدرخ تراول همراه باشید تا با این هنر اصیل ایرانی آشنا شوید. شما عزیزان سفردوست می توانید برای تجربه حس ناب زندگی عشایری در تور عشایر شیدرخ شرکت کنید و مدت کوتاهی را به دور از دغدغه ها و دود و دم زندگی شهری در کنار این مردمان مهرپرور در دامان طبیعت سپری کنید. کافیست با ما تماس بگیرید تا شما را از جزئیات یک تور به یاد ماندنی مطلع سازیم.   تماس با کارشناسان تور   تور عشایر  شیدرخ تراول   پیشینه فرش بافی در ایران هنوز تاریخ دقیقی برای پیشینه فرش بافی در ایران مشخص نشده است اما گزنفون، تاریخ نگار یونانی در کتاب سیرت کوروش این گونه می نویسد: "ایرانیان برای اینکه بسترشان نرم باشد، زیر بستر خود قالیچه پهن می کردند." از طرف دیگر قدیمی ترین نمونه فرش بافته شده ایرانی، قالیچه ایست با نقوش اصیل هخامنشی که در دره پازیریک یافت شده و "قالی پازیریک" نام دارد. از آنجایی که نقوش روی این فرش شبیه به نقوض اصیل هخامنشی است، کارشناسان آن را به ایران نسبت می دهند. ضمن اینکه بافت قالیچه با چنین ویژگی هایی مستلزم پشتوانه غنی فرهنگی و چندین قرن تجربه و ممارست است. همسر یکی از مستشرقین فرانسوی به نام "مادام دیولافوا" در کتابی با عنوان "مسافرت دیولافوا به ایران و کلده" در شرح خاطرات سفری که در سال ١٨٨٤ میلادی به اتفاق شوهرش به ایران داشته درباره قالی بافی عشایر فارس چنین می نویسد: "... چادر قبایل فارس، انسان را از آفتاب حفظ می کند ولی از سرما نگهداری نمی کند. در انتهای چادر دستگاه قالی بافی وجود دارد که بر روی زمین گسترده شده است. وقتی که ایل کوچ می کند این دستگاه را لوله کرده و ب قاطر یا الاغ بار می کنند و هرکجا که دوباره منزل کردند، دستگاه را گسترانیده و مشغول به کار می شوند. بنابراین اگر به واسطه انتقال دستگاه، حاشیه فرش کج شد و رنگ ها اختلافی پیدا کردند، باید زنان ایل را معذور داشت. این زنان بدون نقشه کار می کنند و راهنمای آنها فقط آموزش های خانوادگی است که از مادرها به آنها می رسد هم چنان که دستور رنگ آمیزی را هم یاد می دهند. رنگ های نباتی را که آنها به کار می برند ثابت و با دوام هستند و در آفتاب و باران تغییر نمی کنند و برای دو یا سه نسل قابل استفاده می باشند... فرش بافی، پیشینه و هنری است که از دیرباز در میان زنان و دختران عشایر قشقایی رایج بوده و ارزش آن تا حدی بوده که بیشتر برای مصارف شخصی یا جهزیه بوده و کمتر برای خرید و فروش بافته می شده است. جالب است بدانید که تمامی مراحل فرش بافی از ابتدا تا انتها توسط زنان انجام می شود و از آنجایی که عشایر قشقایی به فرش به عنوان یک کالای تجاری نگاه نمی کند،طرح های آنها دارای رنگ آمیزی و طراوت خاصی است. نقشه این فرش ها که حاصل الگوهای ذهنی و تخیلات هستند از نسل های گذشته به حال انتقال یافته است. از این رو هیچ گاه دو فرش را کاملا شبیه به هم نمی بینید. بیشتر فرش های قشقایی از پشم بافته می شود که معمولا از بز و گاهی از شتر است.   تور روستاگردی شیدرخ   دار قالی و نوع گره مورد استفاده ایل قشقایی برخلاف دار قالی روستایی که گاه افقی و گاه عمودی است، دار قالی تمام عشایر بصورت افقی است تا با زندگی کوچ نشینی آنها هماهنگی داشته و براحتی بتوانند آن را بر پشت چهارپایان حمل کنند. قشقایی ها از گره باز که گره فارسی نام دارد استفاده می کنند. قالی های فارس نرم، ظریف و تا اندازه ای نازک هستند و همین است که آنها را از دیگر فرش ها متمایز می کند. زنان و دختران خوش سلیقه بافنده، منگوله های زیبا و رنگارنگی به بافته های خود آویزان می کنند تا جلوه ای دیگر به اثر خود ببخشند.   ویژگی های رنگرزی و رنگبندی فرش قشقایی با توجه به کهن ترین فرش های قشقایی، تعداد رنگ ها از هشت رنگ فراتر نمی رود. این تعدا در اواخر قرن دوازدهم هجری به ده رنگ و در اواسط قزن سیزدهم به چهارده رنگ رسید. ذکر این نکته لازم است که رنگ قرمز سرخ فام که به رنگ گلی معروف است در فرشبفی قشقایی نقشی اساسی دارد و بیشتر در رنگ آمیزی ترنج ها، لچک ها و زمینه فرش کاربرد دارد تا حاشیه. قشقایی ها برای رنگ آمیزی زمینه قالی بیشتر از رنگ آبی فیروزه ای و سپس از سبز و سفید استفاده می کنند.   تور سالمندان شیدرخ   فرشبافی در کنار موسیقی موسیقی با زندگی مردمان عشایر قشقایی گره خورده و در تمام روزهای سخت و شیرین زندگی همانند یک یار وفادار با آنها کوچ می کند. این یار دیرین در هنگام فرشبافی نیز همچون نیرویی ماورایی در قوه تخیل زنان و دختران قشقایی نفوذ کرده و موجب پدیدار گشتن طرح هایی می شود که همه بوی عشق، امید و زندگی می دهند... موسیقی تاریخ ایل است. شرحی از رویدادهای کوچک و بزرگ، ماجراهای ناکامی ها، پیروزی ها، غم ها، دلتنگی ها و شادیهای کوچندگان این دیار... موسیقی قشقایی تولد هنری است که نت های آن را طبیعت، احساسات انسانی، سختی و مشقت، دل های پاک و بی آلایش و بالاخره مردمی که جز به صفا و سادگی فکر نمی کنند می سرایند. موسیقی ایل قشقایی، آوای شیطانی نیست! زمزمه ایست آرام و دلنشین که گاه لبخند امید بر لب می آورد و گاه موجب تسلی آلام درونی می شود...   تور بانوان شیدرخ   مهارت های فرش بافی استان فارس و میراث فرهنگی ناملموس جهانی میراث فرهنگی را می توان سرمایه ای ارزشمند برای نسل های بعدی دانست چراکه علاوه بر ارزش اقتصادی، حس تعلق و پایبندی به عقاید و رسوم سرمین مادری را ایجاد می کند. جالب است بدانید سنت فرشبافی که می توان آن را در زمره ارزشمندترین و زیباترین هنر دستی عشایر فارس دانست، یکی از آثار فرهنگی ناملموس ایران است که توسط سازمان یونسکو به ثبت جهانی رسیده است. به گفته سازمان یونسکو، مهارت سنتی فرشبافی استان فارس مشخصه بارز تبلور فرهنگی و نماد هویت عشایر استان فارس محسوب می شود و ثبت آن در فهرست ناملموس میراث جهانی باعث تنوع فرهنگی و خلاقیت انسانی می شود. اگر ما ایرانی ها این دستبافته های شاد و زیبا را در بین عشایر چادرنشین، بر روی اسب و قاطر می بینیم بهتر است این را هم بدانیم که همین دستبافته ها در آپارتمان های مجلل اروپایی، بر روی کاناپه و یا مبل راه یافته اند و یا در تابلوهای نقاشی بر روی دیوار خودنمایی می کنند چراکه بسیاری از آنها از استقامت و کیفیت این هنر با ارزش به خوبی آگاهند.   سوالات و نظرات خود را درباره این مطلب با ما به اشتراک بگذارید. عضویت در خبرنامه شیدرخ تراول      

تور عشایر قشقایی ،تور کوچ شیدرخ تراول

تور عشایر قشقایی فارس با شیدرخ تراول مجری تخصصی تورهای عشایر و تجربه گرا  تور عشایر یکی از تورهای جذاب و به یاد ماندنی که پر از تجربه و لذت بردن از زندگی بکر و کلی مهربانی در دل طبیعت هست ، شما نیکان جهت ، اطلاع از تورهای عشایر با کارشناسان ما تماس بگیرید ، تا اطلاعات کامل از تورها را برای شما در جهت انتخاب تور تدارک ببیند .دفتر مرکزی ما در شیراز می باشد . جهت رزرو تورهای عشایر با ما تماس بگرید  شمارهای تماس کارشناس تور عشایر با شیدرخ تراول  07137300496                             09174259074   تور عشایر قشقایی با شیدرخ تراول   عشایر قشقایی فارس ،یکی از اقوام عشایر معروف ایران هستند ،قشقایی ها را میشود دو بخش امروزه تقسیم کرد ،گروهی کوچ رو یا کوچ کننده و گروهی ساکن که بیشتر در شهر فیروزآباد فارس ساکن هستند.   بخشی از عشایرقشقایی در شهر شیراز از سالها قبل ساکن بودند و هنوز فرهنگ خود را با وجود تلفیق زندگی  شهری پاس میدارند ،مخصوصا در مراسمات که گروها و تیره مختلف دور هم جمع می‌شوند .   یکی از اصلی ترین حفظ فرهنگ قشقایی های ساکن  میتوان لباس قشقایی ها را اشاره کرد و مخصوصا مستقیم به نقش پر رنگ زنان اشاره کرد.    بخش مهم کار ما  در مورد تورهای عشایرگردی ،مربوط به عشایر چادر نشین هست ،که دور از زندگی مدرن و پر هیاهو مصنوعی ، با حفظ فرهنگی اصیل،صداقت و مهر ،کار تلاش ،زندگی همراه با عشق ،غذاهای ارگانیک ،صنایع دستی زیبا که توسط زنان عشایر قشقایی برای کمک به اقتصاد خانواده بافته و تهیه میشود و زیبایی های دیگر که باید دید،تجربه کرد و آموخت که اینجا قلم هم توان نوشتن اوج عشق و زیبای زندگی این مردم مهمانوار،مهربان و با اصالت را ندارد.   دوستان علاقمند به ماجراجو و تجربه گرا باید بگویم به معنی کلمه تور عشایر فقط خلاصه نمی‌شود همانند توری که در یک مکان تاریخی،طبیعی، و فرهنگی انجام میشود. باید بگوییم شرط تور عشایر شیدرخ ،عشق به تجربه در کنار احترام به فرهنگ و مردمان پیشانی بلند و مهربان قشقایی ه   عشایر قشقایی فارس  قشقایی‌ها بعد از بختیاری‌ها از بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین ایل‌های کهن ایران محسوب می‌شوند. مرکزیت اصلی این ایل، استان فارس است، اما در حال حاضر به علت گستردگی بسیار زیاد، قلمرو خود را افزایش داده‌اند و در قسمت‌هایی از اصفهان، خوزستان، بوشهر، کهکیلویه و بویراحمد و چهارمحال بختیاری نیز ساکن شده‌اند. در ادامه با شیدرخ تراول همراه باشید تا این ایل غیور را بیشتر بشناسید. خاستگاه عشایر ایل قشقایی آن چیزی که در مورد عشایر قشقایی و چگونگی تشکیل این قوم آمده است، به حدود 900 سال پیش باز می‌گردد. در آن زمان ترکمن‌ها شامل 24 قبیله بودند که یکی از این قبایل، به نام "قایی" معروف بوده است. زمانی که قبیله قایی تصمیم به جدایی می‌گیرد، به سمت قفقاز رهسپار می‌شوند و در آنجا به 2 گروه تقسیم می‌شوند، گروهی با رفتن به سمت ترکیه، امپراطوری عثمانی را تشکیل می‌دهند و گروه دیگر به سمت ایران آمده و در دامنه‌های زاگرس و فارس ساکن می‌شوند و به این ترتیب ایل قشقایی شکل می‌گیرد.   محل سکونت ایل قشقایی ایل قشقایی پس از ورود به ایران، مدت کوتاهی در شمال غربی کشور سکونت داشتند، اما به تدریج به قسمت‌های جنوبی کشور و به خصوص استان فارس مهاجرت کرده و در آنجا ساکن شدند. همان طور که گفتیم عشایر قشقایی استان فارس به تدریج در سراسر ایران پراکنده شدند، به طوری که قلمرویشان در چند استان دیگر نیز گسترش یافته است، مانند اصفهان، بوشهر، قم، اراک، کهکیلویه و بویر احمد، چهار محال و بختیاری. کوچ ایل قشقایی در کتاب‌های مدرسه در مورد کوچ ایل و قبایل مختلف ایران و دلایل کوچ کردن آنها خوانده بودیم. ایل قشقایی نیز از این قاعده مستثنی نیست؛ آنها به جز 4-3 ماه از سال که مشغول کوچ هستند، بقیه سال را در ییلاق‌ها و قشلاق‌های مختلف زندگی می‌کنند.   تور عشایر شیدرخ  تور عشایر قشقایی فارس با شیدرخ تراول مجری تورهای تخصصی عشایرگردی  معمولا منطقه لار و دشتسان برای فصل سرما انتخاب می‌شود؛ به طور دقیق‌تر منطقه بین شیراز و زاگرس فارس (یا منطقه دشت ارژن) تا کازرون از یک سو و منطقه شمال شرقی شیراز از سوی دیگر، قسمت‌هایی است که قشقایی‌ها برای ییلاق انتخاب می‌کنند. برای فصل گرما هم به قسمت‌های جنوب شرقی فارس کوچ می‌کنند. آداب و رسوم عشایر قشقایی استان فارس دلاوری، شجاعت، رشادت و شهامت عشایر قشقایی استان فارس زبانزد همه مردم است و هیچ تردیدی در شجاعت آنها وجود ندارد. این قوم در هنگام جنگ با متجاوزان به خاک و ناموس، بسیار جدی و خشن هستند و می‌توان اذعان کرد که راهی برای تسلیم کردنشان وجود ندارد. کودکان قشقایی از همان ابتدا تمام تمرینات لازم برای جنگ را می‌آموزند، درسی که همه کودکان عشایر قشقایی استان فارس بلا استثنا از پدران خود می‌آموزند، تیراندازی است. شاید به همین دلیل در بزرگسالی نیز مردان به تیراندازی و شکار بسیار علاقه مندند و یکی از تفریحات و تمرینات همیشگی آنها است. اصولا قشقایی‌ها به مردمانی شاد، سرزنده و بسیار عاطفی و مهربان معروف هستند. قشقایی‌ها و مخصوصا عشایر قشقایی استان فارس بسیار به جشن و رقص و پایکوبی علاقه مندند. در جشن‌های عروسی این قوم، زنان و مردان، رقص بسیار زیبا و هماهنگی با هم انجام می‌دهند، به این صورت که همگی دور تا دور یک دایره می‌ایستند و با ساز و نوای کُرنا و دُهُل، در حالی که دستمالی در دستانشان گرفته‌اند، پیش می‌روند. در چوب بازی یا رقص دَرمَرو که مخصوص مردان است، با بلند کردن چوب‌های کوتاه و بلند به رقص و پایکوبی می‌پردازند.   یکی از عادات ایل قشقایی شاهنامه خوانی است که در این زمینه مانند ایل بختیاری هستند. عشایر قشقایی استان فارس گورستان‌های خود را در مسیر قشلاق و ییلاق می‌سازند، چرا که برای مردگان خود احترام بسیاری قائل هستند و هنگام کوچ برای گذشتگان خود فاتحه‌ای می‌خوانند. در صورت فوت خان یا بزرگ خاندان خود بسیار غمگین و متاثر می‌شوند، گویی که یکی از عزیزان خود را از دست داده‌اند. پس از مرگ نیز آرامگاهی پرشکوه و باشوکت در خور شان و منزلت او او برپا می‌کنند. پوشش عشایر قشقایی چیزی که در مورد عشایر قشقایی استان فارس قابل توجه و در عین حال تقدیر است، پایبندی آنها به استفاده و پوشیدن لباس‌های محلی خود است. می‌توان ادعا کرد که لباس این قوم یکی از رنگین‌ترین و زیباترین لباس‌های محلی ایران است. در جشنواره لباس‌های محلی تهران در سال 1997 میلادی، لباس ایل قشقایی به عنوان زیباترین لباس محلی انتخاب شد. لباس محلی زنان عشایر قشقایی استان فارس پر از رنگ و تنوع طرح است؛ زنان هر طایفه با لباس و رنگ آن و پیشانی بند از طوایف دیگر جدا و شناخته می‌شوند. زنان قشقایی روبنده نمی‌بندند و صورتشان را نمی‌پوشانند. جواهراتی که زنان می‌اندازند (گردنبند، النگو، گوشواره و سنجاق چارقد زیر گلو) نشان دهنده ثروت و ارتباط خانوادگی یا وابستگی زنان طایفه است. دامن : 5-4 دامن چین‌دار که هر کدام 14-12 لایه پارچه است، دامن‌های چین‌دار، شلیته، تنبان یا زیرجامه نام دارند و زنان آنها را روی هم می‌پوشند، پارچه‌های زیرین، ارزان‌تر و پارچه‌های رویی، مخمل یا تور یا زربافت با حاشیه‌ای تزئینی در پایین آن است. پیراهن : پیراهن‌ها که تا ساق پا کشیده شده و در دو سمت آن چاک دارد و روی شلیته‌ها قرار می‌گیرند، قیناق نامیده می‌شوند. در صورتی که قیناق گلدار نباشد، روی آن را پولک دوزی می‌کنند. روی قیناق، آرخالق (ارخالق) می‌پوشند که یک ژاکت کوتاه از جنس مخمل یا با ساده اما با طرح گل است. کلاه : کلاه‌های کوچک زنان ایل یا کلاقچه (کلاخچه) از جنس آرخالق است. روی آن روسری سه گوش بزرگی به نام چارقد سر می‌کنند و زیر گلو را با سنجاق محکم می‌بندند. کفش : کفش زنان گیوه ملکی نامیده می‌شود که بدون جوراب می‌پوشند.   لباس مردان هم شامل تنبان یا شلوارهای دمپا گشاد، قیناق یا پیراهن‌های بی‌یقه، ارخالق یا عبایی که با شال محکم می‌بندند، کپنک یا قبای نمدی گرم و برک یا کلاه نمدی سیاه گرد می‌باشد. جواهرات یا تزئیناتی که مردان دارند، بیشتر شامل چاقو، خنجر، تفنگ یا شمشیر و چماق است. زبان مردم عشایر قشقایی استان فارس اکثریت مردم عشایر قشقایی استان فارس به زبان ترکی صحبت می‌کنند که ترکی قشقایی یا زبان قشقایی نام دارد و از نظر گویش شبیه ترکی آذربایجانی است و در شاخه زبان‌های اغوز (اوغوز) قرار می‌گیرد؛ اوغوز از زیر شاخه‌های زبان ترکی محسوب می‌شود و چیزی نزدیک به 100 میلیون نفر با آن صحبت می‌کنند. حتی بعضی از زبان‌شناسان ترکی قشقایی را یک گویش در نظر می‌گیرند. زبان مادری عشایر قشقایی آمیخته با زبان فارسی است، به همین دلیل همه آنها هم فارسی را خوب بلدند و هم به راحتی آن را صحبت می‌کنند.   تور روستاگردی شیدرخ   طوایف و تیره‌های ایل قشقایی همان طور که قبلا اشاره شد، بعد از بختیاری‌ها، عشایر قشقایی به عنوان بزرگ‌ترین و پرجمعیت‌ترین عشایر ایران شناخته می‌شوند. به همین دلیل در ساختار ایلی خود برای نظم بیشتر به چند طایفه اصلی و فرعی تقسیم می‌شوند. مبنای اصلی طبقه بندی طوایف بر اساس جمعیت آن طایفه است، به این صورت که هر چه جمعیت بیشتر باشد، طایفه در ردیف بالاتری قرار می‌گیرد. بعد از طوایف اصلی، طوایف فرعی عشایر قشقایی استان فارس قرار می‌گیرند؛ به عبارت دقیق‌تر می‌توان یک ساختار ایلی را به ترتیب زیر از جمعیت کمتر به جمعیت بیشتر تقسیم‌بندی کرد : 1-     نفر 2-     خانوار : هر خانوار دارای یک سرپرست است. 3-     ایشوم یا بنکو : چند خانوار که در چندین چادر در کنار هم زندگی می‌کنند. 4-     تیره : هر تیره دارای 2-1 کدخدا است. 5-     طایفه : هر طایفه دارای 3-1 کلانتر می‌باشد. 6-     ایل : ایل قشقایی در مجموع شامل 250 تیره است.   6 طایفه، طوایف اصلی ایل قشقایی هستند که عبارتند از : 1-     طایفه دره شوری بزرگ‌ترین طایفه ایل قشقایی با 52 تیره به شمار می‌آیند. 2-     طایفه عمله به عنوان فرمانده اتحادیه ایل قشقایی شناخته می‌شود و 46 تیره دارد. 3-     طایفه کشکولی بزرگ این طایفه نیز 46 تیره دارد. 4-     طایفه فارسی مدان دارای 24 تیره است. 5-     طایفه شش بلوکی با 20 تیره شناخته می‌شود. 6-     طایفه کشکولی کوچک کوچک‌ترین طایقه ایل قشقایی با 14 تیره.   پیشه یا شغل‌های مردم عشایر قشقایی دامپروری به طور کلی عشایر قشقایی استان فارس تا حدود 100 سال پیش منحصرا به دامپروری مشغول بودند و بیشتر به پرورش گوسفند و بز می‌پرداختند. در مجموع حدود 67% (حدود 8 میلیون هکتار) مراتع استان فارس در اختیار این قوم است که به دامپروری مشغول هستند. کشاورزی عشایر قشقایی در دوره‌های اخیر بعد از دامپروری به کشاورزی و باغداری نیز روی آورده‌اند. از نکات جالب کشاورزی این عشایر استفاده از وسایل قدیمی کشاورزی مثل گاو آهن و رعایت اصول گذشتگان در این امر می‌باشد. بیشترین محصولات تولید شده آنها عبارتند از برنج، گندم، جو، حبوبات، مرکبات، انواع سبزی و خرما تولیدات لبنی این کار بیشتر بر عهده زنان است، آنها از شیر دام‌های خود ماست، دوغ، کره، کشک، سرشیر و قره قروت تهیه می‌کنند.   صنایع دستی این جزء کارهایی است که کاملا مختص زنان عشایر قشقایی استان فارس می‌باشد. قالی بافی، گلیم بافی، گبه بافی، جاجیم بافی، طناب بافی، بافت خورجین و چپق بافی تماما توسط زنان ایل انجام می‌شود. یکی از کارهایی که در ایل صورت می‌گیرد، استفاده از پوست گوسفندان به عنوان ظروف مثل مشک آب، مشک دوغ زنی، خیگ ماستینه، خیگ روغن یا کاربردهای دیگر مثل کیسه حبوبات می‌باشد.مقاله خسروانی تقدیم به عشایر ایران و عشایر قشقایی که میراث دار فرهنگ غنی ایران زمین هستند ، هدف شرکت گردشگری شیدرخ تراول رونق این صنعت و حمایت از مردم عشایر  می باشد ، شیدرخ مجری تخصصی تورهای عشایر اماده خدمت رسانی به دوست داران عشایرگردی می باشد . شماره های تماس  07137300496 09174259074

آداب و رسوم عروسی عشایر قشقایی

برگزاری عروسی نیز یکی از آداب و سنن اصیل و شیرین در میان عشایر قشقایی است. اصولا قشقایی‌ها به مردمانی شاد، سرزنده و بسیار عاطفی و مهربان معروف هستند. قشقایی‌ها و مخصوصا عشایر قشقایی استان فارس بسیار به جشن و رقص و پایکوبی علاقه مندند. در جشن‌های عروسی این قوم، زنان و مردان، رقص بسیار زیبا و هماهنگی با هم انجام می‌دهند، به این صورت که همگی دور تا دور یک دایره می‌ایستند و با ساز و نوای کُرنا و دُهُل، در حالی که دستمالی در دستانشان گرفته‌اند، پیش می‌روند. در چوب بازی یا رقص دَرمَرو که مخصوص مردان است، با بلند کردن چوب‌های کوتاه و بلند به رقص و پایکوبی می‌پردازند. در ادامه با شیدرخ تراول همراه باشید تا با آداب و رسوم عروسی عشایر قشقایی استان فارس بیشتر آشنا شوید.   رزرو بلیط و هتل دلخواه خود را از شیدرخ تراول بخواهید.   خواستگاری به سبک قشقایی مراسم خواستگاری قشقایی با آداب خاصی همراه است به طوریکه اگر پسری به دختری علاقه داشته باشد و یا اینکه خانواده ای دختری را برای پسرشان مد نظر داشته باشند، مادر داماد به همراه یک زن جهاندیده که با هر دو خانواده آشناست به دیدن مادر دختر می روند و موضوع را با او در میان می گذارند. سپس مادر درخواست خواستگاران را با پدر خانواده در میان می گذارد و اگر نظر هر دو موافق بود، قضیه را با دخترشان نیز مطرح می کنند. در این هنگام اگر دختر نیز نظر مساعدی داشت، خانواده او نظر مثبت خود را به طور غیر مستقیم با همان زن سالخورده که به نوعی واسطه بین خانواده هاست در میان می گذارند. خانواده پسر نیز با اطمینان از جواب مثبت خانواده عروس، خود را برای مراسم خواستگاری آماده می کند و بدین ترتیب خانواده ها یک روز مشخص را برای مراسم خواستگاری در خانه عروس تعیین می نمایند. مراسم خواستگاری با حضور خانواده ها و ریش سفیدان طایفه که از احترام، اعتبار و نفوذ کلام خاصی برخوردارند انجام می شود. فردی که سخن گویی مراسم خواستگاری را به عهده می گیرد "سوجه" نام دارد. پس از پذیرایی، موضوع خواستگاری مطرح می شود. معمولا خانواده عروس در جلسه اول جواب قطعی خود را اعلام نمی کند و می گویند که باید موضوع را با فامیل در میان بگذاریم که در واقع این امر نوعی احترام به بزرگان فامیل است. خانواده ها و بزرگان فامیل نیز در صورت رضایت خانواده عروس، مخالفتی نخواهند داشت چراکه اغلب ازدواج ها در درون خود فامیل صورت می گیرد. در نهایت موعد مشخصی برای انجام مراسم های بعدی و عقد مشخص خواهد شد. هرگاه نیز جواب خانواده عروس به خواستگاری منفی باشد، معمولا جواب خود را به صورت غیر مستقیم اعلام می دارد به گونه ای که باعث ناراحتی خانواده داماد و اختلافات فامیلی نشود. به طور مثال مراسم خواستگاری را به دلایل مختلف به تعویق می اندازند که این خود نشانی بر رد درخواست خواستگار است.     تور عشایر شیدرخ تراول   مراسم شال و انگشتر بعد از مراسم خواستگاری و اعلام رضایت خانواده عروس نوبت به مراسم شال و انگشتر می رسد. در این مراسم یک هدیه و نشان از طرف خانواده داماد به عروس داده می شود و بدین صورت مراسم خواستگاری رسمی و علنی شده و تمام افراد فامیل و طایفه از آن مطلع می شوند. رسمی شدن خواستگاری باعث می شود تا دیگر کسی به خواستگاری دختر مورد نظر نیاید. مراسم شال و انگشتر با حضور مادر عروس و چند تن از زنان فامیل انجام می شود. مادر عروس نیز چند نفر از زنان فامیل خود را دعوت می کند. چندین هدیه از سوی مادر داماد به مادر عروس تحویل داده می شود که شامل قطعه ای طلا یا جواهر و چند قواره پارچه می شود. این مراسم همراه با دست و کل زدن، مبارک گفتن و پذیرایی همراه می شود و شور و شوق خاصی دارد. البته باید گفت که مراسم شال و انگشتر در گذشته بسیار ساده تر از اکنون برگزار می شده است اما با گدشت زمان و تحولات زندگی اجتماعی، امروزه این مراسم با تجملات و تشریفات خاصی همراه شده است.   مراسم تعیین باشلق و شیربها بعد از مراسم شال و انگشتر، روزی برای تعیین باشلق و شیربها انتخاب می شود. در این روز معین، خانواده داماد به همراه تعدادی از بزرگان و ریش سفیدان فامیل به خانه عروس می روند. پس از انجام پذیرایی، یکی از ریش سفیدان موضوع باشلق و شیربها را مطرح می کند تا مورد مذاکره قرار گیرد. معمولا پدر عروس در ابتدا مبلغ باشلق و شیربها را بالا تعیین می کند که در ادامه مذاکره قسمتی از آن بخاطر احترام به بزرگان و ریش سفیدان فامیل کاسته می شود و در نهایت مبلغی بصورت توافقی تعیین می می گردد. باشلق و شیربها ممکن است پول نقد یا تعدادی گوسفند، شتر، اسب یا ملک باشد. در این مراسم تاریخی جهت تحویل باشلق و شیربها به خانواده عروس نیز تعیین می شود. خانواده عروس معمولا باشلق را صرف خرید جهزیه عروس می کنند. گاهی هم نیز آن را به همراه عروس یه خانه داماد می فرستند. مردم عشایر در گذشته تنها به باشلق بسنده می کردند اما امروزه مهریه نیز به آن اضافه شده است که در عقدنامه ذکر خواهد شد.   تور روستاگردی شیدرخ   تدارک مراسم عروسی خانواده داماد با تعدادی از بستگان در روز مشخص، باشلق تعیین شده را به خانواده عروس تحویل می دهند و موضوع تعیین تاریخ عروسی را با آنها مطرح می کنند که به نوعی کسب اجازه است. بغیر از ناهار یا شامی که در خانه عروس تهیه می شود، تمامی مخارج عروسی به عهده داماد است. خانوداه های زوجین از چند مدت قبل از عروسی، تدارکات لازم را فراهم می کنند. از سفید کردن برنج گرفته تا آرد کردن گندم، تهیه نان، خرید قند و چای و توتون و تنباکو، تهیه هیزم، تهیه وسایل پخت و پز، تهیه ترکه برای بازی مردان، دعوت توشمال و نوازنده و قوم و خویش که هر کدام با مراسم خاصی همراه است.     همکاری اعضای قبایل در مراسم عروسی در قبایل قشقایی، همه در برگزاری هر چه بهتر مراسم کمک می کنند حتی برخی از مهمانان با خود برنج و گوشت می آورند. مراسم عروسی چندین روز به طول می انجامد و در آن مسابقاتی همچون کشتی و اسب سواری و همچنین رقص دستمال برگزار می شود. یکی از مهم ترین آئین های ازدواج قشقایی، آوردن عروس به خانه داماد است. اگر محل زندگی عروس و داماد فاصله زیادی از هم داشته باشد، عروس را یک روز پیش از مراسم به چادری نزدیک خانه داماد آورده و بدون اینکه داماد او را ببیند، در آنجا می ماند. در این چادر زن های فامیل داماد او را برای مراسم عروسی آماده می کنند. زنان قشقایی آرایش نمی کنند و تنها تفاوت آنها با دختران، "چتر زلف" آنهاست. به وقت عروسی این چتر زلف را برای عروس آراسته می کنند.   مراسم عروسی خوشبختانه مراسم عروسی قشقایی هنوز هم به شکل کهن خود برگزار می شود چراکه این مردمان همچنان به مراسم و آئین های خود پایبند هستند. روز عروسی که فرا رسید مهمانان همراه با نوازندگان به سمت چادر عروس می روند. عروس با چادری سفید سوار بر اسب شده و در حالی که جهزیه اش بر رو شترها و قاطرها بسته بندی شده، به نزد داماد برده می شود. عشایر قشقایی اعتقاد دارند که اگر پسر بچه ای را سوار ترک عروس کنند، فرزند اول آنها پسر خواهد شد. مادر داماد روی سر عروس و داماد سکه می ریزد و داماد به عروس کمک می کند تا از اسب پیاده شود. در پایان مراسم عروسی، یکی از بزرگان خاندان، زوج را تا چادرشان همراهی می کند. چادر عروس و داماد را را به نشانه تولد، تناسل و سربلندی با گیاه مورد می پوشانند. روز دوم معمولا بدون حضور عروس و داماد جشن گرفته می شود. چند روز پس از مراسم عروسی، خانواده عروس خانواده داماد را به مهمانی دعوت می کند. معمولا در طی این چند روز هدایای ارزشمندی به عروس داده می شود و زوج زندگی مشترک خود را آغاز می کنند.     تور شکم گردی شیدرخ   موسیقی و رقص قشقایی یکی از آلات موسیقی که در مراسم عروسی قشقایی مورد استفاده قرار می گیرد سازهای بادی است چراکه با طبیعت و خشونت کوهستان هماهنگی دارند. موسیقی قشقایی گروه و دسته های مختلفی را شامل می شود که از میان آنها، گروه چنگی ها در مراسم عروسی و جشن شرکت می کنند. چنگی ها که در واقع گروهی از موسیقی دان های قشقایی هستند، شامل نوازندگان ساز و دهل و نی می شوند که در نواختن موسیقی رزمی، حماسی و همچنین موسیقی رقص مهارت دارند. آنها از طریق نواختن موسیقی امرار معاش می کنند. سازهای این گروه عبارت اند از كَرنا، سْرنا و نقاره. هنگامی که چنگی ها شروع به نواختن سازهای خود می کنند، زنان ایل با دستمال بازی و رقص مخصوص خود که هَلِی نام دارد به رقص و شادی می پردازند. مردان ایل نیز با چوب بازی(ترکه بازی) در مراسم عروسی شرکت کرده و هیجان خاصی به آن می بخشند. در جشن های شادی، مردان و زنان با گرفتن دو دستمال در دست های خود، پیرامون یک دایره می ایستند و هماهنگ با ریتم کرنا و دهل، دستمال ها را تکان می دهند. مردان در رقص "دَرْمَرو" یا چوب بازی، دوتا دوتا با چوب های بلندی که در دست دارند هماهنگ با ساز و دهل با هم می رقصند و به نوعی باهم مبارزه می کنند.     در ایل قشقایی، مراسم عروسی به سادگی برگزار می شود اما این سادگی همراه است با موسیقی غنی و اشعار متنوع قشقایی، رقص زنان و مردان با پارچه های رنگارنگ و گرمی و حرارتی از اعماق وجود عاری از هر گونه تظاهر و ریا...   برای کسب اطلاعات تاریخی، فرهنگی، هنری و... از ایران و جهان به مجله گردشگری شیدرخ مراجعه فرمائید.   سوالات و نظرات خود را درباره این مطلب با ما به اشتراک بگذارید.   عضویت در خبرنامه شیدرخ  

سیاه چادر، خانه زیبا عشایری شیدرخ تراول

سیاه چادر خانه زیبایی عشایر ، شیدرخ مجری تورهای عشایرگردی ایران سیاه چادر بعنوان یکی از صنایع دستی عشایری می باشد که حاصل سرانگشتان زنان هنرمند و اصیل عشایر است. تمامی مراحل بافت سیاه چادر بر عهده زنان است و مردان هیچ گونه دخالتی در آن ندارند. دختران کوچک نیز به مادران خود کمک می کنند و این فرصتی است برای یادگیری و آموختن فنون دوختن سیاه چادر توسط مادران. هنر چادربافی ریشه در تاریخ زندگی عشایری دارد و از دیرباز مورد توجه گردشگران داخلی و خارجی بوده است. در ادامه با شیدرخ تراول همراه باشید تا با این هنر کهن و ماندگار بیشتر آشنا شوید.   رزرو بلیط و هتل دلخواه خود را از شیدرخ تراول بخواهید. سیاه چادر خانه ای به قدمت تاریخ ،انسان برای سرپناهی امن و زیبا که هنر تفکر ایرانیان باستان بوده که تا به امروز هنوز ماندگارست و این  سیاه چادر که اساس خانه و اقامتگاه عشایر هست ،تبدیل به جاذبه ای زیبا تبدیل گشته برای گردشگران خارجی و داخلی ، شما هم اگر قصد اقامت در این چادرها را دارید با ما تماس بگیرید.  سیاه چادر و اجزای آن: سیاه چادرهای ایل قشقایی که "قره چادر" خوانده می شود، از موی بز و به رنگ سیاه بافته می شود. چادرهایی مستطیل شکل که از چند بخش مختلف تشکیل می شوند و شامل: سقف، گَرمَن (لتفها) اطراف چادر، تیرک ها، چند قطعه "کمج" یا "کمجه"، بندها، میخ های بلند چوبی، میخ های کوچک چوبی با نام "شیش"، لفاف یا "چیق" یا "نی چی" است. گرمن ها از جنس سقف و به رنگ سیاه بافته می شوند. پهنای گرمن یک متر و درازای آن نامعین است و گاهی تا ١٠ متر می رسد. گرمن ها با میخ های کوچک چوبی"شیش" به سقف متصل می گردند. تیرک ها و کمج ها نگه دارنده سقف چادرند. سر تیرک ها در زیر سقف، در سوراخ کمج ها قرار می گیرد. جالب اینجاست که شکل چادر در زمستان و تابستان فرق می کند. در زمستان بیشتر تیرک ها در میان و سراسر چادر قرار می گیرند به گونه ای که سقف را به شکل مخروط در می آورند تا هنگام ریزش باران، آب از لبه سقف سرازیر شود و به زمین بریزد. پیرامون چادر نیز جوی کوچکی حفر می کنند تا آب باران در آن جاری شود و به درون چادر راه نیابد. در تابستان و بهار تیرک ها را در اطراف چادر قرار می دهند تا سقف صاف و هموار باشد.     تور عشایر شیدرخ تراول   در تابستان چادر تنها در بخشی که اسباب خانه و رختخواب ها قرار می گیرند، دیوار دارد. در زمستان و پایان پاییز سه طرف چادرها با گرمن پوشیده می شود و تنها راه ورود و خروج، یک ضلع پهنای چادر است. "نی چی" یا "چیق" حصیری است از نی که از درون، دورادور بخش پایین چادر گذاشته شود تا چادر از دید خارج، باران و سرما محفوظ بماند. بیشتر لوازم زندگی، خواربار، پوشاک و وسایل دیگر را در جوال ها و خورجین ها یا چمدان ها می گذارند و آنها را در امتداد درازای چادر بصورت منظم و مرتب روی هم می چینند و گاهی یک جاجیم بزرگ منگوله دار و زیبا بر روی سراسر آنها می کشند. به جز چادرهای سیاه که چادر رسمی ایلی است، چادرهای برزنتی سفید یا اخرایی رنگ دو پوششه آفتابگردان یا مخروطی برای پذیرایی مهمان ها و برای استفاده در جشن ها و عروسی ها نیز وجود دارد. در جشن ها دامن این چادرها را بالا می زنند تا تماشاچیان صحنه را بهتر ببینند.     تور روستاگردی شیدرخ   سیاه چادرهای عشایری در نواحی استان های گهگیلویه و بویراحمد، فارس، گیلان و عشایر استان های همجوار بافته و پرداخته می شود. امروزه نیز زنان عشایر با استفاده از موی بز با هنر دستان خود اقدام به بافت سیاه چادر می کنند و پس از دوخت تخته های بافته شده و برپایی آن با همکاری مردان ایل، از سیاه چادر بعنوان سرپناه و محل اسکان خود استفاده می کنند.   علت استفاده از موی بز در بافت سیاه چادر علت استفاده از موی باز در بافت سیاه چادر این است که موی بز خاصیت بسیار مطلوبی برای حفظ آب در مواقع بارندگی دارد و معمولا آب باران از جداره آن عبور نمی کند و همچنین موی بز در دسترس بوده و قیمت مناسبی نیز دارد. تحقیقات نشان می دهد که مار و جانوران دیگر نمی توانند از موی بز عبور کنند و وارد چادر شوند. وزن سبک موی بز موجب شده تا سیاه چادرها نسبت به چادرهای برزنتی راحت تر جمع آوری و حمل شوند. سیاه چادر در فصل تابستان از ورود گرما و در فصل زمستان از ورود سرما به داخل چادر جلوگیری می کند.   تور سالمندان شیدرخ   مراحل بافت سیاه چادر روش تولید سیاه چادر به این صورت است که ابتدا تارهای چله را بر روی زمین و در فضای باز دراز کرده و شروع به بافت می نمایند. وظیفه زنان شستن، پاک کردن، حلاجی کردن موها و تاباندن نخ هاست به طوریکه به حالت الیاف در آیند. تمامی مراحل بافت سیاه چادر بر عهده زنان است و مردان هیچ گونه دخالتی در آن ندارند. دختران کوچک نیز به مادران خود کمک می کنند و این فرصتی است برای یادگیری و آموختن فنون دوختن سیاه چادر توسط مادران. بافتن سیاه چادر معمولا به صورت جمعی صورت می گیرد تا کار بافت سریع تر پایان یابد.     وظیفه مردان بریدن موی بز و همچنین تهیه ابزار و فراهم نمودن کارگاه و دوختن "لت" ها می باشد. هر سیاه چادر از چند "لت" تشکیل شده است. هر "لت" نواری بافته شده از موی بز سیاه است. در حقیقت لت تکه ای از سیاه چادر است. زنان لت ها را که به شکل یک نوار بافته شده اند به وسیله دستگاهی سنتی در محل زندگی خود می بافند. عرض هر لت بین ٤٠ تا ٦٠ سانتی متر و طول آن ٦، ١٠ یا ١٥ متر است. زنان پس از بافتن لت ها آن ها را از دو طرف به هم می دوزند تا کم کم به شکل سیاه چادر در آید. نقش مردان عشایر در این هنر، بریدن موی بز و همچنین دوختن لت ها به یکدیگر است.   تور بانوان شیدرخ   ابزار بافتن سیاه چادر ابزار مورد استفاده در بافتن سیاه چادر بسیار ساده و ابتدایی بوده و شامل دار افقی، شانه، دستک و پاکی می باشد.   سوالات و نظرات خود را درباره این مطلب با ما به اشتراک بگذارید. عضویت در خبرنامه شیدرخ   مطالب مرتبط و خواندنی امروز: آیا به عروسی عشایری دعوت شده اید؟ از عشایر قشقایی استان فارس چه می دانید؟ هنر فرش بافی زنان عشایر را از نزدیک دیده اید؟