انتشار : ۱۴ آذر , ۱۴۰۱
داریوش بزرگ هخامنشی پادشاهی دوراندیش، باهوش و دارای عزم و اداره ای راسخ بود که در زمان حکومت خود خدمات بزرگی را انجام د اده که هنوز هم آثار آن برای همگان شگفت آور است. یکی از اقدامات مهم او احداث بزرگراه شاهی از سارد به شوش بود و در این مسیر کاروانسراهایی را نیز تاسیس کرد. در ادامه این مطلب میخواهیم درباره راه شاهی داریوش بیشتر بدانیم، پس تا انتها با ما همراه باشید.
معرفی راه شاهی
راه شاهی از آثار مهم و اقدامات ارزشمند تمدن باستان ایران زمین است که به فرمان داریوش بزرگ هخامنشی در پایان سده پنجم پیش از میلاد ساخته شد. این راه ارتباطی شبکه ای بی همتا ازاین جاده های یکپارچه بود که تخت جمشید را به پاسارگاد و سپس به شوش، پایتخت کهن ایران و سپس به سارد، مرکز لیدیه در آسیای صغیر مرتبط می کرد. این شبکه جاده ای در زمان خود جز بهترین شاهراه ها بود و بعدها توسط امپراتوری رم نیز همچنان مورد استفاده قرار میگرفت.
چاپارهای هخامنشی که از اسب های سریع استفاده می کردند، این مسیر 2500 کیلومتری میان شوش و سارد را در 7 روز طی می کردند. البته تاسیس چاپارخانه ها و شبکه وسیع چاپار که همان پست امروزی محسوب می شود، یکی دیگر از اقدامات بزرگ داریوش است . هرودوت درباره آن چنین می گوید: " در این زمان هیچ تنابنده ای نیست که از این چاپارها سریع تر حرکت کند. به تعداد روزهای سفر هر مردان، اسبان آماده در سراسر جاده وجود دارد. این اسب و اسب سوارش را نه برف، نه باران، نه گرما و تاریکی شب نمی تواند از حرکت سریع به مقصدشان بازدارد."
چگونگی ایجاد راه شاهی
در زمان هخامنشبان، داریوش بزرگ پس از آنکه شورش ها را از بین برد و در امپراتوری انسجام ایجاد کرد، امپراتوری را به ایالت ها یا ساتراپ ها تقسیم کرد و برای برقراری ارتباط بین ایالات نیاز به شبکه ای از خطوط مواصالاتی بود و این راههای ارتباطی اهمیت زیادی داشت. داغریوش بزرگ برای رسیدن به هدفهای نظامی و تسلط حکومت مرکزی بر روابط اداری، استقرار امنیت، رونق حمل و نقل، بازگانی و مسافرت دستور ایجاد و توسعه شبکه راهها را داد. از سوی دیگر ایجاد راهها موجب ارتباط و آشنایی ملل مختلف گردید و باعث انتقال فرهنگها و عقاید مختلف می شد.
ویژگی های راه شاهی
راه شاهی حدود 2500 کیلومتر بود و در هر 24 کیلومتر دارای یک توقفگاه بود که در مجموع 111ایستگاه بین راهی داشت. کاروان ها طول این راه را در صد و یازده روز می پیمودند اما چاپارها یا پیک های شاهی که شب و روز در حرکت بودند، این مسیر را خیلی زودتر، حدود 6 روز می پیمودند. در نقاط حساس در مسیر این راهها، قلعه ها و دژهای مستحکمی ساخته بودند که همانند پاسگاه های نظامی امروز اغز راهها محافظت کنند.
گیرشمن درباره مصالح مورد استفاده در ساخت راه شاهی نوشته است: " در این عصر یک بخش از جاده سازی توسعه یافت که عبارت بود از سنگ فرش کردن قسمت نرم تر جاده ها و حتی ساختن رد چرخ گاری برای وسایل نقلیه چرخدار" . در طول راه شاهی راههای فرعی بسیاری وجود داشت که هرکدام باعث رونق و اعتبار و ارزش این شاهراه بودند.نویسنده مقاله اسماعیل خسروانی
سوالات و نظرات خود را درباره این مطلب با ما به اشتراک بگذارید
عضویت در خبرنامه شیدرخ تراول
مطالب مرتبط و خواندنی امروز:
