انتشار : ۱۸ آذر , ۱۴۰۰
چایخانه آزادگان معروف به چایخانه و دیزی سرای چاه حاج میرزا یا سرای حاج میرزا یکی از جاهای دیدنی اصفهان است که از دوران صفویان به یادگار مانده. این چایخانه که در میدان نقش جهان واقع شده، به عنوان یکی از آثار ملی ایران نیز به ثبت رسیده و علت شهرت آن به خاطر داشتن کلکسیونی از عتیقه های زیاد است. در ادامه با شیدرخ تراول همراه باشید تا این چایخانه قدیمی را بیشتر بشناسید.
رزرو بلیط و هتل دلخواه خود را از شیدرخ تراول بخواهید.
تاریخچه کافه رستوران آزادگان
زمانی که وارد سرای حاج میرزا می شوید احساس می کنید به اشتباه وارد فروشگاه عتیقه فروشی شده اید. اما کمی که به محیط و وسایل عادت کردید، متوجه می شوید که آنها بخشی از دکوراسیون رستوران هستند که با ذوق و سلیقه صاحب آنجا در طول سال های متمادی جمع و بدین شکل در کنار هم قرار گرفته اند. تعلق خاطر وی به این وسایل تا حدی است که طبقه گفته خودش حاضر نیست هیچکدام از آنها را برای لحظه ای از خود جدا کند. این قهوه خانه با نام چاه حاج میرزا برای نخستین بار در زمان صفویان ساخته شد و در ابتدا خسته خانه نام گرفت زیرا مردم برای رفع خستگی به آنجا می رفتند. با مرور زمان این سرا به سرای طوطی، چایخانه و قهوه خانه تغییر نام داد. البته مردم محلی همچنان آن را با نام سرای حاج میرزا می شناسند.
اینجا فقط یک قهوه خانه معمولی نیست! اینجا جایی است که لقب قدیمی ترین قهوه خانه عهد صفویه در اصفهان را به دوش می کشد و برای دیدن زیبایی هایش باید روزها وقت گذاشت و تاریخ چندصد ساله اش را مرور کرد. تمام لوازم اینجا یادگاری روزگاری هستند که تعزیه خوانی، شاهنامه خوانی و نقالی در این مکان برگزار می شده است. در آن زمان، بیشتر کسانی که خودشان را علاقه مند به ابزار آلات تاریخی و سنتی معرفی می کردند، در مناسبت های مختلفی مثل محرم، وسایلی مثل نیزه، تخت بند(تخته های چوبی)، شمشیر، کلاه آهنی، سنگ های گران قیمت، تابلوهای نقاشی یادگاری از مینیاتوریست های قدیمی اصفهان و زره های آهنی را به این قهوه خانه اهدا می کردند. وسایلی که امروز هر کدامشان در نوع خود بی نظیر هستند و از در و دیوار قوه خانه چاه حاج میرزا آویزانند. در بین اسن اشیا همه چیز دیده می شود. از خنجر و نیزه و کاسه های کاهگلی گرفته تا کتاب های قدیمی که از جلدشان می توان قدمت آن ها را فهمید. در واقع با پا گذاشتن به این قهوه خانه می توان با یک تیر چند نشان زد!
وجه تسمیه
قصه چاه حاج میرزا مربوط به شخصی است به نام میرزا حسین نافی که در این کامسرا یا همان محل استراحتگاه مسافران چاهی را بنا می کند و با گاوآب می کشیده است. اشیاء عتیقه از سال ١٣٢٠ که چایخاه آغاز به کار می کند، آغاز به جمع آوری خواهد شد. بنیانگذار این چایخانه محمدعلی خواجه بوده است.
در قهوه خانه چاه حاج میرزا چه چیزهایی دیده می شود؟
زمانی که وارد قهوه خانه می شوید، نمی دانید که باید اول به کدام قسمت نگاه کنید. همه جا مملوء از آثار تاریخی و دیدنی است. روی سقف پوشیده از چراغ های قدیمی، کرستال های دست ساز و شیشه های نقاشی شده است. کم کم سرتان را که پایین بیاورید، متوجه اشیای قدیمی و عتیقه ای همانند سپرهای فلزی خواهید شد که به دیوار متصل شده اند. یکی از دیدنی های داخل قهوه خانه، شیرهای طلایی رنگی است که به صورت طبقاتی روی هم قرار داده شده اند.
اگر اهل هنر باشید، باید بدانید که حجت زرین چنگ این شیرها را با دستان خود ساخته است. شیرهایی که جزئی از تزئینات علم های امام حسین و حضرت عباس عباس به شمار می آیند. جالب است بدانید که این شیرها از اصفهان به تهران رسیده و سپس استاد شرافت، در اصفهان آنها را طلاکوب کرده است.
در کنار دخل دکان، دو بز به شکل ناقوس کلیسا وجود دارند. این دو بز فلزی، ناقوس کشتی های قدیمی ایرانیان بوده که نسل به نسل به دست قهوه خانه چاه حاج میرزا رسیده اند. در اطرافتان تا چشم کار می کند، نیزه، تبرزین، شمشیر و کلاه خود دیده می شود. ابزارهایی که برای دفاع از این مرز و بوم استفاده می شدند و حالا در معرض نمایش قرار گرفته اند.
روی در و دیوار قهوه خانه نیز می توانید تصاویری ببینید. تصاویری از دراویش، پهلوانان یا انقلابیون اعصار مختلف که در قاب عکسی زیبا بر دیواره ها مشخص هستند. این کرا را می توان به نوعی تقدیر از این عزیزان دانست.
سوالات و نظرات خود را درباره این مطلب با ما به اشتراک بگذارید.
عضویت در خبرنامه شیدرخ
مطالب مرتبط و خواندنی امروز:
