انتشار : ۲۵ خرداد , ۱۴۰۰
آرامگاه دانیال نبی یکی از دیدنی های استان خوزستان است که بر روی ساحل شرقی رودخانه "شاوور" در مجاورت تپه ارگ قرار دارد. این بنا دارای گنبدی ارچین است که چون نگینی در قدیمی ترین شهر جهان یعنی شوش خودنمایی می کند. در ادامه با شیدرخ تراول همراه باشید تا از آرامگاه دانیال نبی بیشتر بدانید.
رزرو بلیط و هتل دلخواه خود را از ما بخواهید.
دانیال نبی کیست؟
دانیال یکی از پیامبران بنی اسرائیل است که تبارش به پسر چهارم از همسر اول یعقوب برمیگردد. او در قرن هفتم پیش از میلاد در بابل زندگی می کرد اما بعدها به همراه عده ای از قوم یهود به ایران مهاجرت کرد و در شوش سکنی گزید. هرچند که زمان مشخصی از زندگی دانیال نبی در دست نیست اما احتمال می رود که وی تا سال سوم زندگی کوروش هخامنشی در قید حیات بوده است. بیشتر تاریخ نگاران بر این باورند که آرامگاه دانیال نبی در شوش قرار دارد. بعد از آنکه کوروش هخامنشی بابل را فتح کرد، دانیال به شوش مهاجرت نمود و در سن ٨٣ سالگی دار فانی را وداع گفت. جسد وی پس از مومیایی شدن در شرق رودخانه شاوور(شاه هور، شاهپور) دفن شد. البته ادعاهای دیگری مبنی بر وجود قبر دانیال نبی در کشورهای عراق، بابل، مصر و سمرقند نیز وجود دارد.
آرامگاه دانیال نبی
آرامگاه دانیال نبی به دستور روحانی شیعه جعفر شوشتری و به دست حاج ملاحسین معمار در سال ١٢٤٩ خورشیدی پس از سیل ویرانگر همان سال که باعث تخریب بنای قبلی شده بود، ساخته شد و ضریحی در مرکز آن قرار گرفت.
آرامگاه دانیال نبی یکی از بناهای مذهبی است که دارای گنبدی اورچین و دوپوسته است. گنبدی با ٢٥ طبقه مضرس و دوپوسته. ارتفاع گنبد به ٢٠ متر و قطر آن به ٥ متر می رسد. از ویژگی های آرامگاه دانیال نبی می توان به مقیاس انسانی بودن در پوسته داخلی یا آهیانه آن اشاره کرد. گنبد دانیال نبی در دوره سلجوقی ساخته شد اما مشخص است که اندیشه سبک معماری چغازنبیل در ذهن معماران آن روزگار هنوز بر جای مانده بوده است. در ساخت گنبد از تقسیم نیروها به وسیله آهیانه استفاده شد تا عمر گنبد افزایش پیدا کند. پوسته خارجی گنبد جنبه ای نمادین دارد و از کیلومترها قابل رویت است. گنبد مخروطی و پله پله ای از گنبدهای رایج منطقه می باشد که زیبایی خاصی به بنا بخشیده است. در شهر آبادان موزه ای وجود دارد که در ساخت ساختمان و گنبدش از ظاهر این آرامگاه استفاده شده است.
جالب است بدانید که معماران بومی منطقه جنوب از ساقه درخت خرما برای ساخت گنبد استفاده کرده اند. ساقه درخت خرما پله پله ای است و در جنوب به وفور یافت می شود.
داخل بنا در قسمت ضریح با آیینه کاری های زیبا روی دیوارها مواجه می شویم. در بقیه قسمت ها شاهد کاشی کاری هایی خواهیم بود که فضایی روحانی و معنوی را بوجود آورده اند.
آرامگاه دانیال نبی دارای دو حیاط است که حوضی در وسط حیاط اصلی و اتاق هایی در اطراف آن برای استراحت زائران وجود دارد. سمت غربی آرامگاه از کاشی کاری های ایرانی اسلامی پوشیده شده است و در سمت شرقی آن دو مناره به ارتفاع تقریبی ١٠ متر در دو طرف قرار گرفته است. با توجه به حکاکی های روی مناره ها، قدمت آنها به سال ١٣٣٠ هجری قمری بر می گردد که از حاج ملا حسین معمار باشی به یادگار مانده است.
آرامگاه دانیال نبی در سال ١٣١٠ خورشیدی با شماره ٥١ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
سوالات و نظرات خود را درباره این مطلب با ما به اشتراک بگذارید.
عضویت در خبرنامه شیدرخ
مطالب مرتبط و خواندنی امروز:
از کلیسای زور زور چیزی شنیده اید؟