انتشار : ۰۹ مهر , ۱۴۰۳
تور کردستان با شیدرخ تراول انواع رقص کردی
تور کردستان از سراسر ایران با شیدرخ تراول مجری تورهای ماجراجویانه جهت اطلاع از تورهای سلیقه شخصی و انفرادی با ما تماس بگیرید
رقص کردی نه تنها یکی از پر شور و هیجان ترین بلکه یکی از قدیمی ترین رقص های مناطق کردنشین ایران است که تمامی حرکات آن نمادی است از وحدت قومی و یکپارچگی مردمان غیور کرد. رقص کردی هم تفریح است، هم شادی و هم احترام. احترام به عقاید، باورها و سنت ها... در رقص کردی هیچ کس در مرکز نیست! بلکه همه در کنار هم سعی در ساختن یک زنجیره انسانی! در ادامه با شیدرخ تراول همراه باشید تا با این رقص کهن و آئینی بیشتر آشنا شوید.
شماره تماس
07137300496
09174259074
رزرو بلیط و هتل دلخواه خود را از شیدرخ تراول بخواهید.
مفاهیم رقص در جهان
تمام کشورها و اقوام جهان دارای رقص هایی هستند که همه از گذشته های دور به آنها انتقال یافته است. رقص هایی که هر کدام مختص مراسم ویژه ای بوده و در فرهنگ مردمان هر خطه و دیار نهادینه شده است. رقص های محلی ایران فقط منحصر به جشن ها و شادی ها نیست بلکه ریشه در تاریخ و فرهنگ مردم منطقه دارد و به نوعی هویت آنها را بیان می کند. این رقص ها بر اساس نمادها و سنبل های مختلف، روایت گر موضوعات مختلفی هستند. شکرگزاری، دعا و درخواست از خالق تنها بخشی از مضامین رقص های محلی به شمار می روند. این بدان معناست که رقص های آئینی هیچ ریشه جنسی ندارند و این را در باورهای مختلف نیز می توان فهمید. "لوسین" شاعر قرن دوم میلادی درباره رقص می گوید: "رقص با دنیا زاده شده است، و در تمام نمایش های پر انرژی دنیایی، عامل اصلی وحدت بوده است".
در مبحث "سماع" حرکت و پایکوبی عرفانی اهمیت و جایگاه ویژه ای در تصوف دارد. جستجوی عارفانه صوفی اهل طریقت برای رسیدن به خدا و معنویت از طریق جنبش و پایکوبی. به همین دلیل، آنجا شریعت و طریقت و حقیقت را با هم وفق می دهند تا به وصل خویش دست پیدا کنند. از این طریق برای رهایی روح از سنگینی های آن اقدام به سماع می کنند تا به آن ایده ال بزرگ بپیوندند.
در ژاپن برای رقص ریشه کاملا الهی قائلند، می گویند: "ایزد آفتاب" از آسمان گریخت و به غاری پناه برد. در غار را بر خود بست و نور را از جهان گرفت. خواهرش برای آشتی برادر از آسمان به زیر آمد و به رقص و پایکوبی پرداخت. در اثر میل و شوق فراوانی که ایزد برای دیدن رقص خواهر داشت، سرانجام در غار را برداشت و روشنائی دوباره به جهان بازگشت.
در هند ایزد "شیوا" خدایی رقصنده است که همزمان هم ویران می کند و هم می سازد. در آنجا نه تنها مومنان برای قرب به ایزد پایکوبی می کنند، بلکه این خود ایزد است که می رقصد.
نمونه دیگر رقص آئینی "کجاک" در اندونزی است که چیزی جز تکرار حرکت گروهی "ماندالا" که دایره آسمانی مقدس است نخواهید دید. رقصی که در آن هیچ شور و شهوت جنسی وجود ندارد. هرچه هست جستجوی رابطه زمین و آسمان است. جستجوی رابطه جسم است با روح.
رقص کردی
رقص کردی یا " هَه لپَه رکی" نیز یکی از رقص های کهن و آئینی مناطق کردنشین ایران است که از فرهنگی غنی و باستانی برخوردار است. رقصی که با حرکاتش روحیه اقوام غیور کرد را که وحدت قومی و یکپارچگی است به نمایش می گذارد. " هَه لپَه رکی" به معنای جست و خیز و جهیدن رو به بالا و رقصیدن است. این رقص رزمی در گذشته با هدف آماده سازی و تقویت نیروی جسمانی و روحی مردم کرد در وقفه های بین مبارزه ها و به مناسبت های مختلف انجام می شده است. به این ترتیب مردمان کرد آمادگی رزمی و وحدت خویش را دست در دست هم به نمایش می گذاشته اند. گردش دایره وار در این رقص، اشاره دست ها به آسمان که نماد عروج و صعود و اتصال به مبداء است، پای کوبی بر زمین، ریتم و هماهنگی اجراکنندگان همه و همه بیانگر اعتقادات و معانی ویژه ای است که در پس رقص کردی نهفته است.
تور کردستان با شیدرخ تراول
رقص کردی که رقصی دسته جمعی و گروهی محسوب می شود، علاوه بر حس وحدت و همبستگی میان رقصندگان، با تماشاگران نیز ارتباط خاصی برقرار می کند چراکه همراه با موسیقی و پوشش رنگی سبب ایجاد شور و هیجان و جذابی خاصی می شود. در رقص کردی، حلقه ای ناکامل از رقصندگان شکل می گیرد که دست در دست هم با قوانین خاصی، زانوان و شانه های خود را به حرکت در می آورند. زنان با به تن کردن لباس های رنگی و شاد و همچنین سربندها، سینه ریزها، گوشواره و کمربند و مردان با لباس های کردی، کمربند و گیوه های تمیز و پاکیزه شور و هیجان خاصی به مراسم می بخشند. معمولا شخصی که حرکات رقص را بهتر می شناسد در صف اول می ایستد و رهبری گروه را بر عهده دارد که به او "سرچوپی کش" می گویند. رهبر گروه با تکان دادن دستمال، ریتم رقص را به بقیه افراد نشان می دهد و آن را هماهنگ می کند. به نفر آخر "چوپی می گویند که وظیفه نظم و انضباط دادن به رقصندگان گروه است. نفر اول و آخر هر دو دستمال به دست دارند که نشانگر برابری بوده و دست در دست هم دادن اجزای گروه به معنی اتحاد و برادری است. تنوع، غنا و قدمت رقص کردی، سبب ثبت ملی "هله رپه رکی" در خرداد ماه سال ١٣٩٠ به عنوان میراث معنوی استان کردستان با شماره ٢٢٤ شده است.
انواع رقص کردی
رقص محلی کردی به دو نوع تقسیم می شود: رقص مذهبی و رقص عشیره ای
رقص مذهبی: رقص مذهبی کردی که با تحرک و شور خاصی همراه است، در تکیه ها توسط دراویش صورت می گیرد که به رقص سماع شناخته می شود.
رقص عشیره ای: به رقص کردی، هیل پرین هم می گویند که یکی از قدیمی ترین رقص های محلی است. این نوع رقص بسیار باصلابت و باشکوه بوده و در فاصله بین جنگ ها اجرا می شده است. از آنجا که مردم مناطق کردنشین از دوران بسیار کهن همیشه در حال جنگ های قبیله ای بودند، به همین جهت می بایست بدنی قوی و نیرومند داشته باشندو با روحیه ای بالا، همبستگی خود را به دشمن نشان دهند.
حرکات و نمادهای رقص کردی
تمامی حرکات و انفعالات رقص کردی با باورهای این مردم غیور گره خورده و دارای مفاهیم و معتنی ویژه ایست که هم اکنون به آن می پردازیم.
دستمال: دستمال داشتن نفر اول و آخر نشان از برابری همه اعضای گروه است.
دست: گرفتن دستها توسط اعضای گروه نشان از اتحاد و همبستگی دارد.
زنان: وجود زنان در زنجیره رقص کردی نشانه اتحاد خواهر و برادری میان همه زنان و مردان و همچنین نقش اجتماعی زنان در گروه است.
پایکوبی: کوبیدن پاها بر رمین با هدف تهدید مهاجم صورت می گیرد. این حرکت همچنین اشاره به زمینی است که وطن گروه محسوب می شود.
صداها: هورا و صدای جمعی رقصندگان به منظور ترساندن دشمن انجام می شود.
نشستن: نشستن در حین رقصیدن به معنی ترغیب دشمن و گروه منفور به تسلیم شدن است.
بلند کردن سر: بلند کردن سر در رقص کردی نشان از استمداد گرفتن و یاری طلبیدن از یزدان پاک دارد.
تور کردستان با شیدرخ تراول
انواع هه لپه رکی کردی
نمونه هایی از هه لپه رکی رقص کردی عبارت اند از: گریان، پشت پا، فتاپاشای، لبلان، خانه میری، سه پا و سه پا قیچی، رویینه، زنگی، برزی برزی. رقص های کردی تنوع و تعدد زیادی دارند و از نمونه های دیگر می توان به هه لگرتن، مه ریوانی، چه پی، سه جار، شه لان، سه قزی، هوشار، کرماشانی، شیخانه، قه لا، خانانه، شلیره، مه کر بگی، حه ریری، دو جار، خه رمان، قه ره پیره ژن، مه هابادی،مقاومه ت، یاران یاران، سموری و... اشاره کرد.
موسیقی کردی
موسیقی کردی به مناسبت های مختلف و در زمینه های گوناگونی همچون حماسی، عزا، بیماری و جشن ها اجرا می شود که همواره ببینده را به شور و وجد می آورد. سازهای اصلی که در موسیقی کردی مورد استفاده قرار می گیرند عبارت اند از: دایره و تنبک، سرنا و دهل، دونی، نرمه نای، نی انبان و تنبور.
سوالات و نظرات خود را درباره این مطلب با ما به اشتراک بگذارید.
عضویت در خبرنامه شیدرخ
تور کردستان از تهران ، تور کردستان از شیراز شیدرخ تراول ، تور کردستان از مشهد ، تور کردستان از یزد ، سفر به کردستان قیمت تور کردستان شیدرخ تراول
